Melkveehouder Jarno Talens in het Drentse Hooghalen was nog maar 24 jaar oud toen zijn vader Willem overleed. De jonge ondernemer was vastberaden om het bedrijf over te nemen. Na een uiterst moeizame start heeft hij flinke verbeterslagen doorgevoerd.
Als klein jongetje vroeg Jarno Talens zich nooit af wat hij wilde worden als hij later groot was. ‘Ik heb altijd geweten dat ik boer zou worden’, zegt hij. Op 18-jarige leeftijd gaat hij in maatschap met zijn ouders. De fokkerijliefhebber geniet op dat moment met volle teugen van het boerenbestaan én het leven naast de boerderij. Hij voetbalt bij de plaatselijke voetbalclub en op zaterdagavond loopt hij de feesten in de regio af, zoals zoveel plattelandsjongeren dat doen. Als hartstochtelijk supporter van FC Groningen reist Talens met passie zijn club achterna en bezoekt hij uit- en thuiswedstrijden.
Jarno Talens is nog maar 23 jaar oud als alles plotsklaps verandert. Zijn vader Willem blijkt ernstig ziek en komt na een ziekbed van 11 maanden te overlijden. Het onbezorgde leven van de jonge melkveehouder is voorbij. ‘Mijn vader overleed op 19 februari 2017. Toen stond ik er alleen voor. Maar eigenlijk was het jaar voorafgaand aan zijn dood al heel hectisch. Terwijl de overname in volle gang was, draaide het bedrijf gewoon door. Toen mijn vader op de operatietafel lag, stond ik in de melkput.’
‘Mijn focus ligt op het bedrijf. Ik wil alles eruit halen’
Als boer in hart en nieren heeft Talens een ongelooflijke drive om het ouderlijk melkveebedrijf voort te zetten. Hij wordt voor de leeuwen gegooid en leert snel. Hij moet ook wel. ‘Mijn vader deed de boekhouding. Ik moest daar weinig van hebben. Maar binnen een halfjaar was ik helemaal op de hoogte.’
Talens realiseert zich dat hij als zelfstandig ondernemer een ander leven moet gaan leiden. Hij stopt met voetballen, bezoekt geen uitwedstrijden meer van de Trots van het Noorden en gaat nog maar heel sporadisch naar een feestje. ‘Sinds het overlijden van mijn vader heb ik vrijwel altijd zelf gemolken. Het aantal uitbesteedde melkbeurten is op een hand te tellen. Ik heb er alles aan gedaan en voor gelaten om de overname tot een succes te maken.’
Klein clubje vertrouwelingen
De jonge melkveehouder kan het niet alleen. Hij verzamelt enkele vertrouwenspersonen om zich heen. Talens kan altijd terugvallen op een klein clubje mensen, dat hij blindelings vertrouwt en waarmee hij kan lezen en schrijven. Het gaat om Henk Langeland van ABN Amro, Sander Meilof en zijn werknemers van loonbedrijf Meilof Smilde en achterneef Derk Talens, die in de nabije omgeving een akkerbouw- en melkveebedrijf runt.
‘Ik heb aan Henk Langeland te danken dat ik boer ben. Mijn vorige bank zag het niet zitten, maar hij had wel vertrouwen in mij als jonge boer en ging voor me door het vuur. Ook met zijn opvolger Roelof van Pijkeren heb ik een goede band. Hij luistert naar me en neemt me serieus’, vertelt Talens. De melkveehouder kan altijd terugvallen op loonbedrijf Meilof, in goede en in slechte tijden. ‘Zij staan altijd voor me klaar.’ De jonge ondernemer heeft regelmatig contact met zijn achterneef Derk Talens. ‘Hij was er voor me toen mijn vader overleed. We helpen elkaar als dat nodig is, zoals bij het afdekken van de kuil of het laden van strobalen. Derks vader is een paar jaar geleden ook overleden. Hij stierf op de geboortedag van mijn vader.’
Salmonellabesmetting
Jarno Talens beleeft een horrorstart als zelfstandig melkveehouder. Slechts een paar maanden na de overname wordt zijn bedrijf getroffen door een hardnekkige salmonellabacterie. ‘Salmonella ging als een razende door de stal. We moesten vijftien koeien en enkele kalveren afvoeren, waaronder twee 100.000 liter koeien.’
Talens doet alles wat in zijn macht ligt om de besmetting de kop in te drukken. De melkveehouder maakt zich zorgen over zijn veestapel en laat bloed- en mestonderzoek doen. ‘De gifbeker moest blijkbaar helemaal leeg’, zo kijkt hij terug op die nare periode. Na een half jaar keert de rust gelukkig terug op het bedrijf. ‘Waarschijnlijk hebben we de drager van de bacterie afgevoerd’, zo denkt de veehouder.
Tijdens de malaise twijfelt Talens geen moment over zijn keuze om het bedrijf voort te zetten. ‘Ik heb me wel afgevraagd waar het zou eindigen. De koeien betekenen alles voor me. Stoppen is echter nooit in me opgekomen. Opgeven is geen optie’, aldus Talens, wiens doorzettingsvermogen en ondernemerszin bewonderenswaardig zijn. ‘Mijn focus ligt op het bedrijf. Ik wil alles eruit halen.’
Bedrijfsgegevens
Jarno Talens (32) heeft in het Drentse Hooghalen een melkveebedrijf met 100 melk- en kalfkoeien en 65 stuks jongvee op 70 hectare. Hij heeft 55 hectare in eigendom en huurt 10 hectare van provincie Drenthe en 5 hectare van Staatsbosbeheer. De koeien produceren jaarlijks 9.000 kilo, met 4,60% vet en 3,60% eiwit.
Bedrijfsoptimalisatie
In ruim zeven jaar tijd voert Talens flink wat verbeterslagen door op het ouderlijk melkveebedrijf. Met de steun en het vertrouwen van de bank investeert hij fors in het machinepark. Hij koopt onder andere een nieuwe trekker, schaft een minishovel aan en haalt een front- en achtermaaier en een hark in huis. Ook de stalinrichting wordt verbeterd, met onder meer nieuwe ligboxen, krachtvoerboxen en ventilatoren. Hij koopt een woning voor zijn moeder in het dorp en laat de kans niet liggen om 8 hectare van de buurman over te nemen. In 2021 vervangt hij de 2×6-melkstal (visgraat) voor een moderne 2×10-melkstal (zij-aan-zij). ‘Het melken gebeurt vlot en efficiënt. Ik ben in anderhalf uur klaar, inclusief schoonmaken.’
Deze zomer deed Talens zaken met Middendorp Montage voor een nieuw dak op de ligboxenstal. De asbesthoudende golfplaten worden gesaneerd. ‘De eerste plaat was nog niet van het dak of de melkprijs was al 20 cent gezakt.’ De mestsilo van PAS Mestopslagsystemen is ook nieuw. De silo heeft een capaciteit van 2.500 kuub. Talens heeft prima ervaringen met beide bedrijven, die hun afspraken nakomen. ‘Maar ik moet de komende twee jaar wel even rustig aan doen als het op investeren aankomt.’
Sleufsilo’s ontbreken nog
De melkveehouder vindt de huidige bedrijfsomvang prima behapbaar. Op dit moment heeft hij geen groeiambities. In de nabije toekomst wil Talens graag nog in twee nieuwe sleufsilo’s investeren. Hij beschouwt de voeropslag als het zwakste punt op zijn bedrijf. ‘Ik werk met drie rijkuilen. Als die vol zitten, dan ga ik verder op zand. Dat past niet bij mij en de boer die ik wil zijn. De verliezen zijn te groot. Maar ik kan niet alles tegelijk aanpakken.’
Na het overlijden van zijn vader ligt het bedrijf van Jarno Talens er mooier bij dan ooit tevoren. De jonge melkveehouder heeft hard gewerkt en flink geïnvesteerd om zover te komen. ‘Ik ben trots op datgene wat ik heb bereikt, maar ik had dit het allerliefst samen met mijn vader gedaan.’
