Melkveehouders richten zich gewoonlijk op continuïteit. De realiteit is dat er wekelijks ook bedrijven stoppen. Bijna altijd een indringende stap, maar niet een stap die altijd onverwacht komt. Wie nadenkt over stoppen en bedrijfsverkoop, doet er dan ook goed aan vroegtijdig een plan op te stellen.
Stoppen als boer. Voor de ene melkveehouder een zeer emotioneel gebeuren, voor de andere een rationele keuze. In alle gevallen is het goed en belangrijk om goed te communiceren met naasten en verschillende betrokkenen. Door open te communiceren, hoe lastig soms ook, creëer je duidelijkheid en kunnen er stappen worden gezet en de juiste keuzes worden gemaakt. Ook zakelijk gezien. Want er zijn nogal wat keuzes te maken en stappen te zetten als een bedrijf in de verkoop gaat.
Ken je kansen
Hoewel stoppen als melkveehouder lang niet voor iedereen een vrijwilligekeuze is, of in ieder geval niet zo wordt beleefd, is er ook best een grote groep die nu al weet dat hij of
zij binnen enkele jaren het bedrijf te koop gaat zetten. ‘Voor die categorie werkt het beste om nu al een plan te maken. Daarbij breng je in beeld hoe je je bedrijf en privésituatie voorbereid op het moment van verkoop en de periode daarna’, stelt agrarisch adviseur Arend Hoekstra van Van der Veen & Kromhout. ‘Nog best vaak denken boeren dat ze per se tot hun 67ste door moeten gaan om financieel goed uit te komen. Als je een degelijk
financieel plaatje creëert, weet je of die aanname klopt of niet. Zodra je je
mogelijkheden goed op een rij hebt, geeft dat rust en kun je veel zaken beter plannen.’
Voor stoppers is het bijvoorbeeld belangrijk te bedenken of ze op hun huidige locatie willen blijven wonen of niet. En zo ja, of ze wel of niet vee willen blijven houden nadat ze met
melken stoppen. Houd je geen vee, dan staat behoud van de agrarische bestemming op de locatie soms onder druk. Opgeven van de agrarische bestemming is vrij eenvoudig; deze
weer terugkrijgen is vaak onmogelijk.
‘HOUD JE BEDRIJF UP-TO-
DATE; DAT BETAALT
ZICH ALTIJD TERUG’
Het is dus zaak hier goed over na te denken en opnieuw zorgen dat je, liefst vroegtijdig, inzicht krijgt in je mogelijkheden én onmogelijkheden.
Hoge grondprijs
Fiscaal zijn er daarnaast nog een heel aantal zaken die vaak de moeite waard zijn om aan te rekenen. Zo kan het interessant zijn om fosfaatrechten niet in één keer te verkopen maar bijvoorbeeld via een koop/leaseconstructie weg te zetten. Op die wijze wordt wel 20% afgeroomd, maar krijg je de inkomsten over zes jaar verdeeld uitgekeerd en hoef je er in veel gevallen dusdanig minder over af te rekenen dat het financieel interessant is.
Fiscaal is het voor de verkoper eigenlijk altijd interessant om de grondprijs zo hoog mogelijk in de boeken te krijgen. Eventueel ten koste van de prijs die je, wellicht via dezelfde koper, ontvangt voor fosfaatrechten en binnenkort ook voor stikstofrechten.
Hoekstra waarschuwt wel hiermee niet onverschillig te werk te gaan: ‘De belastingdienst is niet gek en kijkt erg kritisch naar overdracht van grond. Zij begrijpen ook wel dat hier wat mee gespeeld wordt. Dat wordt meestal ook wel geaccepteerd, maar slechts in beperkte mate omdat het de Staat anders te veel kost.’
Niet té vlot handelen
Waar het volgens de adviseur helaas nog te vaak mis gaat, is wanneer stakers te vlot handelen. ‘Dan worden bijvoorbeeld de fosfaatrechten verkocht en van de opbrengst meteen de bank afgelost. Dat lijkt leuk en handig, maar over die opbrengst moet wel echt
ook belasting worden betaald. Zorg ervoor dat vóór je handelt, je altijd weet wat de financiële en fiscale gevolgen daarvan zijn. En zorg altijd, ook als je weet dat je over circa vijf jaar stopt, dat je het bedrijf up-to-date houdt. Dat werkt prettiger, maar die investeringen betalen zich bij een verkoop eigenlijk ook altijd terug.’
