Een vrijloopstal met robotmelken, zomerstalvoeren met automatisch aanschuiven. Dat ondernemer Stefan Köhne andere keuzes durft te maken, laat zijn bedrijf direct zien.
Tot 2020 liet Stefan Köhne (35) uit Middenbeemster, die in maatschap met vader Joop (66) boert, zijn najaarsgras drogen tot grasbrok. ‘Grasbrok is een geweldig product om je najaarsgras te benutten, maar het werd te duur.’ Daarom ging Stefan over op zomerstalvoeren, via een loonvoerder uit de buurt. Dat beviel zo goed, dat hij in 2021, toen zijn kuilen na de eerste snee door een hoge opbrengst al vol zaten, direct begon met het voeren van vers gras op stal.
Veel gras benutten
Eigen ruwvoer benutten is het uitgangspunt van Köhne, die met zijn 100-koppige veestapel jaarrond op een krachtvoerverbruik van 20 kilo per 100 kilo melk zit. Dit jaar hoopt de melkveehouder van juni tot in het najaar vers gras op stal te voeren. ‘De koeien zijn er gek op’, merkt Stefan, die met twee Lely A4 melkrobots werkt. ’s Ochtends rond 08.00 uur gaat de weidepoort open. Later op de dag voert Stefan graskuil met zijn voermengwagen, afhankelijk van de weersomstandigheden aangevuld met geplette gerst en een
‘Als gras droog is, gaat het super’
eiwitmengsel. Rond 15.00 uur komt de loonvoerder voor het verse gras. Om 18.00 uur verzet Stefan de draad weer, waar de koeien tot 06.00 uur toegang tot de wei houden. Met zo’n 19 kilo drogestof aan ruwvoer ligt er een flinke berg voor het voerhek. ‘Met onze oude Zetor was het vooral ’s winters de vraag of hij start en je het voer aan kunt schuiven’, zegt Stefan, die daarom op zoek ging naar een alternatief. ‘Ik wil graag een bewezen techniek en geen gedoe met storingen. Ik werk al met Lely door onze melkrobots en de Lely Discovery. Deze mestrobot draait hier nu ook al tien jaar probleemloos. De Juno, het automatische voeraanschuifsysteem van Lely draait ook al jaren, dus heeft zich bewezen. Het is simpel, werkt op basis van weerstand, zonder aandrijving. Daarnaast is het ook makkelijk om alles bij één partij te hebben. Daarom heb ik gekozen voor de Juno’, onderbouwt Köhne zijn keuze.
Gras met hand ‘voorschuiven’
Inmiddels draait de Juno een jaar bij Stefan. Qua voeropname ziet hij geen verschil. ‘Al krijg ik altijd al zo’n 20% meer ruwvoer in de koe dan de meeste veehouders, hoor ik van mijn voeradviseur.’ De loonwerker lost het verse gras over de breedte van de voergang. Met de hand schuift Stefan het gras vervolgens tot zo’n drie meter voor het voerhek, zodat de Juno zijn werk kan doen. ‘Als het verse gras droog is, gaat het super. Als het gras nat is, moet ik het zelf wat dichter op het voerhek schuiven, anders gaat het automatische aanschuifsysteem slippen. Dan kost het mij in plaats van een kwartier handmatig aanschuiven een half uur. Dan hoef ik daarna in ieder geval niet meer naar de sportschool’, zegt hij met een lach maar ook duidelijk makend dat het niet helemaal zonder extra eigen inzet werkt.
Luie koeien
Ook eventuele proppen gras haalt Stefan met de hand uit elkaar, zodat de Juno daar niet teveel weerstand van heeft. ‘Het enige nadeel van zomerstalvoeren is luie koeien, zeker toen ze het afgelopen jaar 10 kilo drogestof aan vers gras per koe per dag kregen. Dat geeft meer ophaalkoeien.’ Dit jaar gaat Stefan daarom 4 tot 6 kilo drogestof per koe aan vers gras aanbieden. ‘Zo zitten de koeien niet helemaal vol en blijven ze nog een beetje in beweging’, verwacht Stefan, die hiermee geen extra rondje meer door zijn vrijloopstal hoopt te hoeven doen om zijn koeien in de benen te krijgen.
